Οι άγιες ημέρες είναι μέρες πού μας θυμίζουν την αξία και τον σεβασμό πού πρέπει να έχουμε για τον συνάνθρωπο μας.Ώρες - ώρες σκέφτομαι πόσο πολύ υποκριτές είμαστε και ότι για τα τριάντα αργύρια, πλασάρουμε ότι διαθέτουμε. Άλλοτε το συναίσθημα της αγάπης, της φιλίας και του σεβασμού ως προς τον συνάνθρωπο μας.
Έχουμε μάθει πολύ καλά όμως το ρόλο του καλού, του ευγενικού ,του ενάρετου.
Μπορούμε άνετα να τον υποδυθούμε χωρίς κανένα ενδοιασμό. είμαστε άψογοι.
Όλοι μηδενός εξαιρουμένου έχουμε πράξει το αμάρτημα της αχαριστίας , της προδοσίας,
Αλλά είμαστε άξιοι και ικανοί. Να κατηγορούμε τούς άλλους, ότι αυτοί έπραξαν τα αδικήματα αυτά προς εμάς.
Το φιλί του Ιούδα πού λάβαμε ενώ πολλές φορές το ξέρουμε, το δεχόμαστε λές και θέλουμε να περάσουμε, την ταπείνωση, τον εξευτελισμό, και να σηκώσουμε τον σταυρό του μαρτυρίου μας. Γιατί πράττουμε μόνο με το συναίσθημα ώστε η λογική και ο αυτοσεβασμός μας να παρευρίσκεται στον κάλαθο των αχρήστων.
Εκείνος το ήξερε ποιός ήτανε ο λόγος πού δέχτηκε το φιλί από τον μαθητή του, το θέλησε για να δείξει το μεγαλείο τής συγχώρεσης και τής αγάπης.
Γι' αυτό Αυτός έπλυνε τα πόδια των μαθητών του.
Εμείς τι ρόλο παίζουμε;
Εμείς γιατί το δεχόμαστε;
Μήπως αιτία είναι μόνο ο υπέρμετρος εγωισμός μας, ώστε να δείξουμε ότι είμαστε ανώτεροι και με αυτό τον τρόπο να κατατροπώσουμε τον άλλον .
Εύχομαι να μάθουμε την ταπείνωση αλλά με σεβασμό πρός τον εαυτό μας .
Εύχομαι στον καθένα ξεχωριστά μια Ανάσταση
