ΣΑΝ ΚΙΝΗΜΑΤΟΓΡΑΦΙΚΗ ΠΡΟΒΟΛΗ

ΣΑΝ ΚΙΝΗΜΑΤΟΓΡΑΦΙΚΗ ΜΗΧΑΝΗ

Στην εποχή που ζούμε όλοι λίγο πολύ θεωρούμε ότι όλα έχουν αλλάξει και έχουνε γίνει μυλόπετρα που όλα τα στύβει και τα αποκαθηλώνει.  Όσο και να φέρω αντίδραση κάπου θα υποταχθώ στην γενική εικόνα όσο σκληρή και εάν είναι. Αλλά  για όλη αυτή την εικόνα μήπως υπεύθυνοι και υπαίτιοι είμαστε εμείς οι ίδιοι, που αυτοκαταστρεφόμαστε;;;.

Ας τα δούμε με τα μάτια του θεατή ή σαν προβολή σε κάποιον κινηματογράφο.

Οι  εικόνες πολλές αλλά μία μας κάνει εντύπωση είναι ο άνθρωπος που τον έκαναν ρομπότ δηλ μια καλοκουρδισμένη μηχανή. Είναι άτομο σκυθρωπό με κατεβασμένο το πηγούνι του και η ψυχολογική του κατάσταση σε αδράνεια. Το μόνο ενδιαφέρον του είναι να έχει εργασία, να πάει στην δουλειά του, να  φάει, να δει τηλεόραση που θα του προβάλλουν σαν κύριο θέμα την βία, την πορνεία και τα ναρκωτικά ώστε η πλύση εγκεφάλου να έχει γίνει με τρόπο χειρουργικής λεπτομέρειας  και να κοιμηθεί, ώστε στην αυριανή να είναι ξεκούραστος για να κάνει και πάλι το ίδιο δρομολόγιο.

 Θέλω να που πείτε με ποιόν πραγματικά επικοινώνησε και να βγάλει τα εσώψυχα του, να αντιδράσει

Να κλάψει,

 Να φωνάξει,

 Να  νοιώσει άνθρωπος, με αισθήματα αρνητικά ή θετικά,

 Να  αισθανθεί ότι υπάρχει, ότι ζει, ότι αναπνέει, από όλα αυτά τα συναισθήματα ένα τεράστιο τίποτα και συναίσθημα κανένα. Παρότι μπορεί στον χώρο του τον εργασιακό ή τον οικογενειακό να υπάρχουν και άλλα άτομα. Κατάντησε μόνος απομονωμένος, παρέα με την μοναξιά του και απλώς να επιβιώνει, δηλ ένα καλοκαρδισμένο ρομπότ, που εμείς οι υπόλοιποι καμαρώνουμε για το χάλι του.

Και γιατί το κάνουμε αυτό γιατί είμαστε ίδιοι σαν την εικόνα που είδαμε στο σκονισμένο πανί της οθόνης.

Εάν κάποιος αντιδράσει στην εικόνα αυτή κατευθείαν θα λεχθεί, γραφικός, αντιδραστικός, αντικοινωνικός,  αναρχικός κ,ο,κ..και συγχρόνως από την άλλη θα κατηγορήσουνε αυτόν πού έφτασε να κάνει πράξη, την βία, αλλά χωρίς να ελέγχουμε ότι πρώτο οι ίδιοι τον προωθήσαμε γιατί δεν άντεχε και δεύτερο αυτό του το παρουσιάσανε τα ΜΜΕ με τόσο καλλιτεχνικό τρόπο.

Για όλα έχουμε κάτι να πούμε και να κρίνουμε αλλά αφού είμαστε ίδιοι,  είναι σαν να κρίνουμε τον εαυτό μας.

Οι εικόνες στην οθόνη τρέχουνε και μερικές σκηνές αποτυπώνονται στην μνήμη μας που μας επηρεάσανε έχουν σχέση με τον ερωτισμό. Λέξη που έχει χάσει όλη την σημασία της και μας έχει παραμείνει μόνο η λέξη σεξισμός, και όλα τα παράγωγα και παράγοντα της λέξεως αυτής

 Με τον δήθεν καθωσπρεπισμό που μας διακρίνει φτάνουμε στην χυδαιότητα, σε μία από τις πιο θαυμαστές λέξεις που υπάρχει στο Ελληνικό λεξικό ΕΡΩΤΑΣ.

 Έρωτας είναι να είσαι ερωτευμένος με την φύση, με την ίδια την ζωή, με το καθετί που υπάρχει και σε αναζωογονεί και κάθε μέρα να την ζει σαν να είναι η τελευταία σου μέρα.

Έρωτας πράξη τελετουργίας στην συνύπαρξη δύο ατόμων με ετερόφυλα χαρακτηριστικά, που ανανεώνονται και απελευθερώνονται σε κάθε ερωτική συνεύρεση, μέσω συναισθημάτων και σωματικής επαφής. Και όμως και αυτή η τελετουργία εγκαθιστάτε πλέον με το σεξ. Δηλαδή με την ηδονή της σάρκας αδιαφορώντας για όλα τα άλλα.

Πλέον χαρακτηρίζεται ερωτικός η αφύσικη  ενέργεια και πράξη. Σε σημείο να την αναπαράγουνε καθημερινώς τα Μ.Μ.Ε σαν κάτι φυσικό και κοινωνικού περιεχομένου θέμα.  Εάν κάποιος αναρωτιέται να βρει τις προαναφερόμενες σχέσεις για τον έρωτα θεωρείται ηλίθιος, καθυστερημένος, ρομαντικός, αφελής, ανόητος κ,ο,κ,,.

 Μάλλον καταντήσαμε ανώμαλοι και θεωρούμε τους εαυτούς μας ομαλούς και όλα αυτά για να ανήκουμε στην εποχή.